Hüsnü Efendime hürmeten

Benim gibi yolunu kaybedenler
Dünya cazibesine kapılıp gidenler
Mutlak hayat var zannedenler
Geç olmadan, dünü aramadan, gidelim bir EFENDİ OCAĞINA

Korkarız, utanırız, çekiniriz
İlimsizliğin sancısını çekeriz
Ne biliriz ki ne sorarız
Bir EFENDİ KARŞISINDA

Beni gören hoyrat sanır
Ama her gelen feyz alır
Aşk-ı nurun cemaline yansır
Sormadan, sorgulamadan alırız elinden bir EFENDİ TESPİHİNİ

Gün döner gece olur
Tadılır zikr-i şayan edilir
Manevi kapılar sonsuz açılır
Rabıta edip bir EFENDİ GÖRÜNCE

Akıl almaz bu diyarı bu insanları
Görürsün bir hatanı bir doğrunu
Derece atlarsın daimi mükafat-ı
Hediyeni alırken bir EFENDİ DİLİNDEN

Ey insanoğlu gelde kır şu inadını
Kim gitmemiş ki bir avuç toprak altı
Arafta arar gözlerin Pirini, Efendini
Gel uzatıyorken bir EFENDİ ELİNİ

Hüsnü Efendime hürmeten